Belki bazılarınız bu filmi yumurta kırmakla sorun çıkartılan film olarak duymuş olabilir. Gene aynı Avusturyalı yönetmen Michael Haneke tarafından Hollywood versiyonu çekilmiş ve senaryo gidişatı olarak tıpatıp aynısı olan bu Avusturya yapımı filmde yazlık evlerine giden kendi halinde bir ailenin çok tuhaf iki genç tipin musallat olmasını anlatır. Hollywood yapımı olan filmini daha izlemedim ancak izlersem ona da değinirim malum filmin tıpatıp aynısı olduğunu öğrendiğimden ona da değinme gereği açıkçası çok duymuyorum yine de izledikten sonra belki düşüncem değişir.
I Spit on Your Grave, Clockwork Orange, The Strangers filmleri gibi realist bir tonda bir nevi “Home Invasion” (Ev İstilası) tadında bir korku olup epey bir sosyolojik mesaj içermesiyle beraber, insanların davranışlarının nasıl değiştiğini, durumlara göre nasıl davrandığını anlatmasıyla beraber sosyopatlık ve psikopatlığa da değinilir. Film ödü patlatır bir şekilde olan black metal müzikle başlar ki o müzik çalarken bu ne ya diyip filmi mümkünse geçici bir süreliğine kısmak gerekir.
Beyaz t-shirtlü sanki kamp eğitmeni gibi Paul(Arno Frisch) ve Peter(Frank Giering) isminde iki tip başlarda çok sakin ve kibar tipler gibi görünürken, lütfederek yaptıkları bilinçli tuhaf, sakarca hareketler sonucunda olayların gelişmesi ve hiç olmadık yerden bir gerginliğin ortaya çıkışı ve ortalığın iyicene kızışmasıyla bu iki tuhaf gencin aileyi esir alıp onlara fantastik şekillerde eziyetler yapması filmde ele alınır. Evet başta film gayet sakin normal bir şekilde aynı komşudan kahve/şeker ister bir şekilde başlayıp da ve olaylar komik dururken kısa zamanda sinir bozucu bir hale gelir. Bu iki gencin birbirleriyle olan konuşmaları da enteresandır ki bir nevi Lorel&Hardy ikilisinin sayko versiyonu gibi de durmaktadırlar. Hatta Paul’ün sürekli yanındaki şişman ve hafif otistik tavırlı olan Peter ile dalga geçerek konuşması bir nevi Dumb and Dumber gibi bir hallerde olduklarını da göstermektedir yani hem ortağının hem ailenin psikolojisiyle oynayan bu sosyopat karakter olan Paul sırım gibi incecik bir tiplemeyken, Peter ise hafif obez/gerizekalı ve yemek yemekten başka bir şey düşünmeyen bir tiplemedir.
Ailenin gergin hareketlerinden dolayı sorun çıkartmaya devam edip onların tepkilerine/tarzlarına göre onlara şiddet uygulayan bu iki gencin davranışlarına Bira dökülme sahnesiyle yeni bira istenip verilmemesiyle ortalığın kızıştığını Barda filmini izlemiş olanlar muhakkak bu filmde de çok benzer sahnelere rastlayacaklardır. Ayrıca da bu rehin aldıkları aileden evvelinde de daha önce benzer hareketler yaptıklarını filmin başındaki ve sonlarına doğru olan detaylardan fark edebiliriz.
Değinilmesi gereken noktalardan biri de bu iki gençten daha akıllı olan Paul’ün hareketlerinin sinema anlatım kurallarını tırmalıyor olmasıdır. Belki Amelie filmini hatırlarsanız, kızın arada durup kameraya doğru yani bir nevi izleyiciye doğru bakıp gülümseme olayı aynı bu filmde de mevcuttur. Ayrıca filmde Paul’ün özel güçleri de mevcuttur ki bu güçleri iyiye kullanmak yerine kötüye kullanan bir insan olduğunu da görürüz ve bu durum da sinema kurallarını yıkmakta olup, bir nevi zamanı geri alabilip senaryoyu değiştirme gibi bir durum söz konusu olmaktadır. Malum film hakkındaki detaylı analizleri spoiler olarak vermek durumundayım.
Bu iki genç aileyi rehin aldığı sırada köpeklerini öldürdükten sonra anne rolündeki kadına soğuk-sıcak oyunu yaptırarak arada kameraya bakıp gülümsediğini fark etmişsinizdir. Muhakkak bu oyunu 90’larda çocuk olmuş herkes oynamış olup iki takım halinde oyunu oynarken; objeyi arayan takımın şaşırmış hallerinden, objeyi saklayanların birbirine bakıp gülmeleri oyunun en eğlenceli yanıdır ki Paul’ün ekrana bakıp gülmesi bir nevi klasik sinema anlatımını bozup izleyiciye katılımcı olmasını sağlıyor gibi filmi interaktif bir hale sokmaktadır. Filmin sonunda Paul ve arkadaşı Peter rehin aldıkları ailedeki ev hanımını teknede giderek gölün ortasındaki suya atmadan evvel, bir filmde olup olmaması gereken film kritikleri yapıp sinema anlatımı konusunda tartışmalar yaparlar ve bu da bir nevi bu filmde nasıl film kurallarını yıktıklarına gönderme gibidir. Ayrıca bu ikisi ailenin tek çocuğunu öldürdükten sonra kısa bir süreliğine çekip gitmelerine rağmen kadın ölmüş çocuğuyla neredeyse hiç ilgilenmeyip eli kolu bağlı, sakatlanmış kocasının iplerini çözmeye çalışır ki bir anne için çocuk her zaman önceliklidir.
Bunun dışında enteresan bir şeye daha değinmek gerekir ki bu iki katil/zorba karakter ailenin sabrını zorlayıp, sinirlerini bozduktan sonra onların kabalaşmalarıyla şiddet uygulamaktadırlar yani eğer hiçbir şeye tepki göstermeyen her şeye anlayışlı davranan(daha otistiğe yönelik) tipler olsalardı muhakkak böyle faaliyetlerde bulunmayacaklardı yani bu ikisi bir nevi aile üstünde deney yapmaktadırlar ki zaten üniversite öğrencisi olduklarını ve muhakkak sosyoloji/psikoloji üzerine bir araştırma yaptıkları da varsayılabilinir.
Filmin başlarında rehin alınan aileden önce, onların komşuları olan bir aileyi rehin aldıkları ve onları öldürdükleri daha sonra da kendilerini rehin almalarını filmin ortalarında çok net şekilde anlamamızla, gene filmin ortalarında rehin alınan ailedeki anne vasıtasıyla tanıştıkları ve bu ailenin yakınlarında oturan, gölün öbür kıyısında oturan komşularına da aynısını yapacaklarını filmin sonunda çok rahat anlarız ve olup bitenlerin bir nevi dönemeç olduğunu da kavradığımız gibi film open ended(açık son) şekilde biter.
Amerikan versiyonu da izlemek istiyorum bakalım bu versiyon kadar iyi mi? 🙂
