Öncelikle belirtmeliyim ki, yılların retro oyun severi olarak bu incelemeyi objektif değerlendiremeyeceğim. 🙂
girişten de anlayacağınız üzere filmi çok beğendim, Illumination gibi Çılgın Hırsız ve Minionlar‘ı yapan stüdyo’dan daha kötüsünü beklemek hata olurdu zaten, ama en nihayetinde bunu bir çocuk filmi olarak düşünün, her ne kadar hedef kitle 80’lerini 90’larını hatta 2000’lerini çakma nes/famicom, tabiri caizse atarilerinde Mario oynamış kitle olsa da.
Film direkt olarak çocukları hedef alsa da bizim gibi nintendo ve mario severlerin de gönlünü alıyor, filmde ele alınan hikaye sadece prenses Peach’in kaçırılıp Mario tarafından kurtarılması üzerine değil de, şimdiye kadar çıkmış her yapıma değinerek ilerlemiş, Mario Kart‘ından tutun da Super Mario Galaxy oyununa kadar, oyunların çoğunu tüketen biri olarak her yakaladığım detayda kendimi şu pozisyonda buldum hep;
ama bu sefer klasik Mario oyunlarından farklı olarak, prenses Peach’i sadece kurtarılmayı bekleyen güçsüz kadın rolünden alıp, halkı ve sevdikleri için savaşan bir kadın rolüne bürümüşler, çokta güzel olmuş. Güçlü kadın dedik ama bu sefer kaçırılan ve kurtarılmayı bekleyen kadın rolüne Luigi’yi atamışlar. 🙂
Animasyonların, Türkçe ve İngilizce seslendirmelere gerçekten diyecek laf yok her açıdan çok güzel olmuş, nostalji veya Mario oyunları sever biri değilseniz filmin konusu sizi bir miktar sıkabilir, zira bir Pixar yapımı kadar derin ve düşündürücü anlam çıkarabileceğiniz bir konusu yok, 90’larda çıkan ucube Mario filmini saymazsak ilk yapım olduğu için bir deneme niteliğinde tüm hünerlerini ortaya sermiş stüdyo.
Günümüzde sinemaların uçuk rakamlarını görmezden gelirsek, size eğlenceli bir kaç saat yaşatabilecek, sinemadan yüzünüzde bir gülümsemeyle ayrılabileceğiniz bir yapım olmuş, pişman olmazsınız.
10 üzerinden 8.5 puanı rahatlıkla verebilirim.
